Paskalya bir pagan tatili mi?

"Parlak tatil" - Hıristiyanların Paskalya dediği gibi. Hıristiyan tatilleri arasında merkezi bir yer kaplar. Ancak Paskalya ile ilişkili birçok gelenek, pagan geçmişini düşünmenizi sağlar.

"Paskalya" adı İbranice "Fısıh" - "geçerek" kelimesinden gelir. Bunun nedeni, Eski Ahit kitabı "Çıkış" ın bölümlerinden birisidir: Tanrı, Musa'ya "Mısır topraklarından geçmesi" ve ilk doğanların hepsini yok etmesi için söz verir. Bu korkunç infaz, sadece kuzu kanıyla işaretlenmiş Yahudi evleri etkilemedi. Bu olaylardan sonra firavun Yahudilerin Mısır'ı terk etmesine izin verir - Tanrı'nın seçtiği insanların kaldığı uzun yıllar kölelik sona erer. Bunun anısına Yahudiler Fısıh Bayramı'nı her yıl bir kuzu (kuzu) zorunlu katliamıyla kutladılar.

Fısıh İsa Mesih'in dünyevi hayatı sırasında kutlandı. Son Akşam Yemeği - Kurtarıcı'nın havarilerle son yemeği - bir Paskalya yemeğiydi. Son Akşam Yemeği bir haç ve üçüncü gün - Pazar günü geldi. Böylece Eski Ahit festivali yeni bir anlamla doluydu: kurban kuzu yerine - Tanrı'nın Oğlunun Haç'ta kurban edilmesi, Mısır köleliğinden göç yerine - günahın köleliğinden elde edilen sonuç.

Yani, Paskalya Eski Ahit'te kök salmış ve Yeni Ahit'in merkezi etkinliğine adanmış bir tatildir ve tatil paganını düşünmek imkansızdır.

Ancak Hıristiyanlığı benimseyen tüm halklar bir zamanlar putperestti ve bu iz bırakmadan geçmedi. Birçok Hıristiyan bayramı, paganın geçmişinden kaynaklanan gümrüklerle "büyümüştü" ve Paskalya da bir istisna değildi.

Tatilin İngilizce ve Almanca adının İbranice adıyla ilişkili olmaması dikkat çekicidir. İngilizce'de Paskalya'ya Paskalya, Almanca - Ostern denir. Her iki dilde de, "doğu" kelimesi ile ilişkilidir. Bu kök, nehirler arasında bir dizi devlete saygı duyulan tanrıça İştar'ın ismine geri döner, kült Mısır'a nüfuz eder. İştar ve oğlu Tammuz kültü doğurganlıkla ilişkilendirildi. Bu tanrılara adanmış tatil, baharın gelişini, doğanın dirilişini, kıştan sonra güneşi işaret ediyordu.

Bu tatilin önemli özellikleri haşlanmış yumurtalardı - tanrıçanın aydan indiği yumurtanın anısına. Ritüellerde büyük bir rol, özellikle Tammuz tarafından sevilen bir hayvan olan bir tavşan tarafından oynandı.

Rusya'da, elbette, ne İştar ne de Tammuz saygı görmedi, ancak baharın başlangıcına adanmış bir tatil vardı ve yeni bir hayatın doğuşunun sembolü olan yumurta da ritüellerinde büyük rol oynadı.

Kronolojik olarak festival, Yahudi ve ardından Hıristiyan Paskalya ile çakıştı. Putperestler arasında yaşayan Yahudiler onlardan bazı gelenekler ödünç alabilir. Daha sonra, Hristiyan olan putperest halklarının temsilcileri, putperest gelenekleri koruyarak onlara yeni bir anlam kazandırabilirdi. Bu yeni bir inancın geldiği her yerde oldu.

Hıristiyan ruhunda yeniden düşünülmüşlerse kilise eski geleneklere itiraz etmedi. Özellikle, Hristiyanlar için yumurta boyama geleneği artık doğurganlığın sembolizmi ile değil, Mary Magdalene'in Roma imparatoru ile buluşmasının bilinen hikayesi ile ilişkili. İtirazlar, yalnızca geçmişe, putperest ritüel eylemlere doğrudan atıflar uyandırdı. Örneğin, Rusya'da Ortodoks Kilisesi'nin boyalı yumurtalara karşı hiçbir şeyi yoktu - hatta Paskalya arifesinde kiliselerde kutsuyorlar, ancak Yarila kültü ile ilişkili bir pagan oyunu olan kınan yumurta pateni. Benzer şekilde, Batı'da Paskalya için bir tavşan pişirmenin "pagan" geleneğini düşünmek artık mümkün değil.

Böylece, Paskalya bir pagan tatili olarak kabul edilemez ve hatta semantik içeriği ile Paskalya ile birleştirilen Hıristiyanlık öncesi gelenekler pagan olmaktan çıkar.

Paskalya Hakkında