Orijinal düğün çok uzun (birkaç gün) ve çok sayıda ritüel, cümle ve aktif karakter ile karmaşık. Modern düğün töreni büyük ölçüde basitleştirildi, ancak önceki geleneklerin yankılarını koruyor.
Eşleştirme öncesi düğün öncesi töreni artık çok sık göz ardı ediliyor. Genç bir adam, seçtiği kişinin ebeveynlerini hediyelerle ziyaret etmeye gelir ve davranır ve kızlarının ellerini ister. Nadir durumlarda, bir eşleştirici damadın yanında olduğunda, bir karnaval eşleştirme ayini yapılır. "Mallarınız var, bir tüccarımız var", gelinin düğünlerini gerçekleştirdiğini (ona ayakta durmasını göstermek için bir döşeme tahtası yürümesini, zemini göstermek için yerden para toplamasını söyler) ve damat düğün için düzenler. Kural olarak, çöpçatan rolü, damat veya gelinin ailesinin veya gelecekteki ev sahibinin yakın bir akrabası tarafından gerçekleştirilir.
Daha önce, bekarlığa veda partisinde kız arkadaşları ağıt yaktı, ücretsiz bir şirketten ayrılan bir kız arkadaşı “yas tuttu”. Şimdi bir bekarlığa veda partisi, düşük anahtar bir aile hayatından önce "son" eğlenceli bir parti.
Düğün günü sabahı damadın gelmesiyle başlar. Bu zamana kadar, gelin zaten bir gelinlik giymiş olmalı. Çiçekler ve kurdeleler ile dekore edilmiş "düğün treni" (modern yorumda arabaların bir motorcade olduğunu) daralmış eve kadar sürüyor. Kapı veya girişte, nedime tarafından karşılanır ve fidye başlar.
Çoğu zaman, fidye, damadın zaferi parayla başarıyla tamamlaması veya "satın alması" ve devam etmesi gereken bir dizi görevdir. Gelinin beklediği odaya kadar bir engel kursu sunar ve tüm görevler damadın seçtiğini ne kadar iyi tanıdığını ve onu ne kadar sevdiğini öğrenmeyi amaçlar. Damadın başarısına rağmen, ona gerçek bir gelin getiremeyebilirler - o zaman damat ya gelini aramalı ya da onu tekrar kullanmalıdır.
Nadir durumlarda, gelinin ebeveynleri fidye harcıyor.
Sonra küçük bir büfe masası var: gelinin ebeveynleri misafirleri tedavi ediyor ve herkes resim için kayıt bürosuna veya düğün için tapınağa gidiyor. Daha önce, çanların çalması kötü ruhların bir muskası olarak kabul edildi, şimdi yerini düğün konvoyunun arabalarının sinyalleri aldı. Törenden sonra sokakta yeni evliler fırtınalı alkışlarla karşılanıyor ve konfeti, gül yaprakları ve pirinçle zenginleşiyor - zenginlik ve büyük ailelerin sembolü.
Kayıt bürosundan damat genellikle gelini kucağına alır, ancak bu başka bir ayinin yankısıdır - gelini kucağında evine getirir. Bu eylemin büyülü bir amacı vardı - kek aldatmak. Böylece kek, gelini bir yabancı olarak görmez, ancak eşiği geçmeden evde görünen bir yenidoğan gibi davranır. Şimdi bu eylem, sadece tatilin bir dekorasyonu ve eşinin tüm hayatı boyunca kollarını taşıyacağı örtülü bir vaadidir.
Sonra bir ziyafet - "ziyafet" gidin. Yeni evliler burada bir somun ve bir tuz çalkalayıcı ile karşılanıyor: gelin ve damat ekmek ısırmaya davet ediliyor - daha büyük bir parçayı ısırırsa evin sahibi olacağına inanılıyor.
Bayram şenliği sırasında, gençler tebrik edilir ve hediyelerle sunulur. Gelinin ebeveynlerinin evinden damadın evine geçişinin modern ayini, gelinin babasıyla birlikte yavaş dansıdır, ortasında babanın kızı damada geçirir ve dans onunla devam eder.
Tüm düğün kutlamasında çok aktif bir katılımcı olan bir arkadaşın yerini şimdi "tanıklar", en yakın arkadaşlar (en iyi adam) ve nedime alıyor. Ziyafet sırasında konuklar ev sahibi veya ev sahibi tarafından düzenlenen komik yarışmalar tarafından eğlendirilir.
